Teledetectie om de polen in het oog te houden

In februari 2008 viel een ijsplaat op het Antarctische Schiereiland in stukken uiteen in een drijvende massa ijsbergen, ijsschotsen en sneeuwslijk die ter plaats werd gehouden door bevriezend zeewater.

Let op de verschillende afmetingen, vormen en texturen van de ijsfragmenten. Vanuit de ruimte ziet het eruit als een schaalmodel, maar in werkelijkheid zijn een aantal van de grote ijsbergen verschillende honderden meters lang.

Dit alles is hoogstwaarschijnlijk het gevolg van stijgende temperaturen op het Antartische Schiereiland, dat gedurende de voorbije 50 jaar een van de snelst opwarmende plaatsen op de planeet is.