Supplement 1.4: Energie en intensiteit van elektromagnetische golven
De energie van het veld
De energiedichtheid van een golf wordt gedefinieerd als zijn energie per eenheidsvolume opgegeven in J/m3 of Ws/m3.
Een elektromagnetische golf wordt gekenmerkt door een energiedichtheid van zijn elektrisch veld en een energiedichtheid van zijn magnetisch veld :
met de diëlektrische constante ε en de magnetische doorlatendheid μ van het materiaal. Op pagina 3 van supplement 1.2 vonden we het volgend verband tussen het elektrisch en magnetisch veld van elektromagnetische golven:
waarin ω en k de circulaire frequentie en het golfgetal van de golf zijn en een eenheidsvector is in de richting van de zich voortplantende golf. De verhouding is de fasesnelheid c van de golf.
Door de vergelijking te kwadrateren en de relatie van Maxwell te beschouwen (supplement 1.3) tussen de fasesnelheid en de diëlektrische constante en doorlatendheid, krijgt men:
Dus: ,
de energieën van het elektrisch en magnetisch veld van elektromagnetische golven zijn identiek en de totale energiedichtheid is:
De intensiteit
De energieflux van een golf komt overeen met de energie van de golf die per tijdsinterval door een eenheidsoppervlakte gaat, opgegeven in eenheden van W/m2.
Elektromagnetische golven planten zich voort met de lichtsnelheid en de energieflux kan aldus berekend worden uit c maal de energiedichtheid:
We kunnen deze scalaire grootheid een oriëntatie geven in de richting van de golfvoortplanting door EB te vervangen door . Dit dan een vector , aangeduid als de Poynting-vector:
Een vlakke monochromatische golf met
geeft:
Het is het tijdsgemiddelde van de Poynting-vector dat door het oog of door een fotodetector wordt gezien. We gebruiken haakjes als symbool voor tijdsgemiddelde.
De term sin2 wordt:
Dus:
Absolute waarden van de Poynting-vector
worden opgegeven in W/m2. In de fysische fotometrie (radiometrie genoemd) komt dit overeen met de irradiantie , die in dezelfde eenheden opgegeven wordt.