2. Enkele basisprincipes

Perspectieven

Een camera obscura van 1772.
Bron: Wikimedia Commons.

Camera's zijn perfect om mooie momenten vast te leggen. Verschillende herinneringen worden levendig gehouden door foto's.

Je mag er misschien niet altijd aan denken, maar wanneer je een foto neemt, transformeer je de driedimensionale omgeving in een tweedimensionaal beeld.

De laatste jaren is er een duidelijke evolutie naar digitale fotografie gezien. Maar herinner je je nog de eerste camera, de camera obscura? Laten we eens bekijken wat er gebeurt.

De camera obscura (in het Nederlands 'donkere kamer') is een donkere doos met een gat in één zijde. Wanneer de zon (of een andere lichtbron) op een object schijnt, zal elk zichtbaar punt op het tafereel een lichtstraal reflecteren en zal die doorheen het gat gaan. Hierdoor onstaat er een uniek beeldpunt op de film, dat zich op de binnenzijde tegenover het gat bevindt.

Principe van een camera obscura (voorgesteld door de doos). Lichtstralen van een object gaan door een klein gat en vormen een beeld.
Bron: Wikimedia Commons.

Het beeld dat zichtbaar wordt in de doos is afkomstig van één punt, namelijk van de opening aan de andere zijde van de doos. In een latere fase wordt in dit punt een lens geplaatst om een scherper beeld te hebben.

De principes van perspectieve projecties kunnen ook toegepast worden op luchtfoto's en teledetectie, met twee mogelijkheden:

1. Projectie op een negatief vlak, zoals in de camera obscura, waarbij de lens tussen het aardoppervlak en beeldvlak ligt.
2. Projectie op een positief vlak, waarbij het beeldvlak gelegen is tussen de lens en het aardoppervlak dat men wil weergegeven.

Perspectieve projectie met in p de lens op een negatief vlak (a) en op een positief vlak (b).

De tegenhanger van een perspectieve projectie is een orthografische projectie.