Oefening 1: Het verhaal van het badkuipspeelgoed - feit of fictie?

De betrouwbaarheid van informatie uit diverse bronnen beoordelen

Toevallige drijflichamen zijn niet beperkt tot schoenen. Op 10 januari 1992 belandden 28.800 stuks plastic badkuipspeelgoed in de zee op 44,7°NB, 178,1° OL. De eerste eendjes kwamen aan op stranden bij Sitka in Alaska in september van hetzelfde jaar en dan opnieuw in 1994, 1998, 2001, en 2003.

In mei 2007 kwam het verhaal van de rubberen eendjesin de kranten in Groot-Brittannië. Het verhaal van de Daily Mail werd overgenomen door de website "The Phoenix: where science is stranger than fiction" (De Fenix: waar wetenschap vreemder is dan fictie). Weet je genoeg van oceaanstromen om hun verhaal te controleren, zoals in verkorte vorm hieronder herhaald wordt?

http://www.blazingtalons.com/2007/07/rubber-duckies-are-landing.html
(Bezocht op 22 mei 2008)

"De rubberen eendjes komen aan land"

"15 jaar geleden in 1992 werden rubberen eendjes - bekend als "Friendly Floaties" - per schip van Hong Kong naar de VS vervoerd, toen drie 40-foot containers na een storm in de Stille Oceaan vielen. Hiermee kwamen bijna 30.000 rubberen eendjes in de hachelijke wateren terecht.

20.000 ervan gingen zuidwaarts...spoelden enkele maanden later aan in Australië, Indonesië en zelfs Zuid-Amerika.

Voor de resterende 10.000 Friendly Floaties was de reis pas begonnen. Deze rubberen vloot ging naar het noorden en dreef op zijn gemak naar Alaska en de Beringstraat. Daar kwamen ze het ijskoude poolijs tegen. Raar maar waar, ze slaagden erin zich anderhalve kilometer per dag te verplaatsen terwijl ze in het ijs zaten vastgevroren om hun verbazingwekkende noordwestelijke route naar de Atlantische oceaan voort te zetten...

Nadat de eendjes het poolijs overleefden, werden ze in de noordelijke Atlantische oceaan aangetroffen. In 2001 dreven ze precies boven de plek waar de Titanic gezonken was. Het lijkt erop dat het machtige schip het niet voorzien heeft op deze rubberen eendjes!

Ze dreven verder en in 2003 dachten wetenschappers dat de rubberen vloot op de Atlantische kust van Amerika zou aanspoelen. De fabrikant, The First Years Inc., loofde toen een beloning uit voor ieder eendje ter waarde van een spaarbewijs van $ 100! (Enkel voor de in Nieuw-Engeland, IJsland en Canada aangespoelde eendjes).

Ze hadden het mis. De rubberen eendjes, die niet in de VS aanspoelden, reisden verder in de Atlantische oceaan en 17.000 mijl en 15 jaar later zijn ze nu op weg naar Groot-Brittannië. Ze hebben hun kleur verloren, maar deze taaie eendjes zijn nog altijd in goede conditie."

World map with possible routes taken by the rubber ducks

Map van mogelijke reizen van het badkuipspeelgoed. Bron: NOC.

Wat denk je?

Geloof je het verhaal?
Is het allemaal verzonnen? Of kan er iets van waar zijn?
Waarom denk je dat de fabrikant alleen beloningen uitloofde voor eendjes die in Nieuw-Engeland, IJsland en Canada gevonden werden?

Door de jaren heen is het verhaal in veel versies verteld. Vergelijk de versie hier met de reportage door de website over zeilen "Main Sail" en een vroegere versie in de Earth from Space van de Geophysical Union van Amerika.