Διάβρωση του πετρελαίου στην επιφάνεια του νερού (2/4)
- Φυσικές διαδικασίες -

4. Βύθιση/Καθίζηση

Φωτογραφία: ITOPF

Τα περισσότερα έλαια έχουν πυκνότητα μικρότερη από εκείνη του θαλασσινού νερού (βλ. κατώτερω πλαίσιο). Συνεπώς, δεν τείνουν να κατακαθίζουν. Ωστόσο, η βύθιση συμβαίνει λόγω της πρόσφυσης των σωματιδίων των ιζημάτων ή των οργανικών ουσιών του πετρελαίου. Ειδικά σε ρηχά παράκτια ύδατα τα στερεά σωματίδια, όπως η άμμος ή τα φύκια, είναι άφθονα, και παρέχουν ευνοϊκές συνθήκες για την καθίζηση. Το πετρέλαιο που έχει πλυθεί στις ακτές συχνά αναμιγνύεται με άμμο. Αν αυτό το μείγμα στη συνέχεια πλένεται μακριά από την παραλία και μπαίνει πάλι στη θάλασσα η πυκνότητα του είναι αρκετά μεγάλη για να βυθιστεί.

Πετρέλαιο καλύβει παραλία στο Tuzla Spit στα Στενά του Kerch που συνδέει την Μαύρη Θάλασσα με την Θάλασσα του Azov. Στρατιώτες βοηθάνε να καθαρίσουν την πετρελαιοκηλίδα.
Φωτογραφία: Russian Doors / Marine Photobank

5. Dissolution

Ο ρυθμός και η έκταση που διαλύεται το πετρέλαιο στο θαλασσινό νερό εξαρτάται από τη σύνθεσή του, τη διάδοση, τη θερμοκρασία του νερού, τις αναταράξεις και το βαθμό διασποράς. Τα βαριά συστατικά του αργού πετρελαίου είναι σχεδόν αδιάλυτα στο θαλασσόνερο ενώ οι ελαφρύτερες ενώσεις είναι ελαφρώς διαλυτές. Ωστόσο αυτές οι ενώσεις χάνονται γρήγορα μέσω της εξάτμισης. Έτσι η διάλυση δεν συμβάλλει σημαντικά στο πετρελαίου που μένει στην επιφάνεια της θάλασσας μετά που συμβεί μια πετρελαιοκηλίδα.

Διάλυση του πετρελαίου κινητήρων σε νερό. Στο αριστερό μπουκάλι το λάδι επιπλέει στο νερό. Μετά από περίπου 5 λεπτά χτυπήματος ένα γαλάκτωμα έχει σχηματιστεί (βλ. επόμενη σελίδα). Το γαλακτώδες χρώμα του νερού δείχνει ότι μέρη του πετρελαίου έχουν διαλυθεί στο νερό.
Πείραμα και Φωτογραφία: Matthias Zech