2. Η ρύπανση από πετρέλαιο

Εξέλιξη του πετρελαίου στη θάλασσα

Όταν το πετρέλαιο χυθεί στη θάλασσα θα υποβληθεί μια σειρά φυσικών και χημικών αλλαγών που είναι γνωστές ως διάβρωση. Τα πετρέλαια μετατρέπονται με διαφορετικούς τρόπους. Μερικές από τις διαδικασίες προκαλούν μέρος του πετρελαίου να εγκαταλείψει την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ άλλες προκαλούν το έλαιο που παραμένει στην επιφάνεια να γίνει πιο ανθεκτικό.

Μάθετε ποιές διαδικασίες είναι υπεύθυνες για τη διάσπαση και την διάχυση του πετρελαίου στη θάλασσα στο κεφάλαιο για διάβρωση του πετρελαίου.

Αμέσως μετά που χυθεί το πετρέλαιο, το φρέσκο λάδι απλώνεται πάνω από την επιφάνεια του νερού, αρχικά ως μία κηλίδα. Μετά από μερικές ώρες, η κηλίδα θα αρχίσει να διαλύεται και θα σχηματίσει στην συνέχεια λεπτές ταινίες παράλληλα με την κατεύθυνση του ανέμου (βλ. παρακάτω φωτογραφία).

Πρόσφατη πετρελαιοκηλίδα (μερικών ωρών).
Φωτογραφία: Rainer Reuter

Μετά από μερικές ώρες μέχρι 1 ημέρα , τεμάχια από μία κηλίδα και τα παχύτερα μπαλώματα είναι όλο και περισσότερο αισθητά σε σύγκριση με τις λεπτές στρώσεις οι οποίες έχουν την εμφάνιση ενός ουράνιου τόξου, η μιας μεταλλικής λάμψης.

Σε ένα ατύχημα στις Φιλιππίνες, το σκάφος M/T Solar I , διέρρευσε περισσότερα από 100.000 γαλόνια καυσίμων [πλοίου] και βυθίστηκε σε σχεδόν 2.300 πόδια στα νερά του Κόλπου Panay, που βρίσκεται στα ανοικτά της δυτικής ακτής των κεντρικών Φιλιππίνων κοντά στην Nueva Valencia. Επιπλέον 450.000 γαλόνια καυσίμου παραμένουν στο πλοίο διακινδυνεύοντας την συνέχιση των διηθήσεων στο Κόλπο του Panay.
Φωτογραφία: NOAA

Με τις συνεχείς διαδικασίες διαβρώσεως, μετά από λίγες μέρες πορτοκαλο-κόκκινες κηλίδες αντιστρεφόμεμου γαλακτώματος (δηλαδή γαλάκτωμα που αποτελείται από νερό=σε-λάδι) μπορεί να σχηματιστούν, οι οποίες περιβάλλονται από λεπτότερα στρώματα με εμφάνιση σαν ένα ουράνιο τόξο, ή μεταλλικές ανταύγειες.

Εμφάνιση μιας πετρελαιοκηλίδας λίγες ημέρες μετά τη διαρροή: η πετρελαιοκηλίδα πλησιάζει την γη - έχει προκύψει από την πετρελαιοκηλίδα του Exxon Valdez το Μάρτιο του 1989.
Φωτογραφία: Erich Gundlach / EVOSTC

Στη συνέχεια, αρκετές ημέρες μετά την πετρελαιοκηλίδα , οι λεπτότερες ταινίες σταδιακά εξαφανίζονται και, τελικά, μόνο μπαλώματα ή λωρίδες του γαλακτώματος μπορεί να παραμένουν, ιδιαίτερα σε μια ταραγμένη θάλασσα. Οι ιριδισμοί μπορεί, ωστόσο, να επανεμφανίζονται αργότερα, ακόμα και αρκετές εβδομάδες ή μήνες μετά τη διαρροή, εάν η θάλασσα είναι πολύ ήρεμη και ο ήλιος προθερμαίνει την διαρροή.

Ιριδισμοί από μια ορατή πετρελαιοκηλίδα στην επιφάνεια του νερού πάνω από το βυθισμένο θωρηκτό USS Arizona (BB-39) στο Περλ Χάρμπορ, στη Χαβάη. Το USS Αριζόνα βυθίστηκε στις 7 του Δεκέμβρη 1941 αφού είχε χτυπηθεί από ιαπωνική αερο.
Στην περίπτωση αυτή οι ιριδισμοί οφείλονται σε μικρές ποσότητες πετρελαίου που εξακολουθούν να απαλλάσσονται από το ναυαγισμένο πλοίο.
Φωτογραφία: James G. Howes, November, 2005