3. Rozdzielczości

Rozdzielczość spektralna

Rozdzielczość spektralna definiowana jest przez liczbę kanałów spektralnych i ich szerokości. Ich celem jest zarejestrowanie różnic w odbiciach spektralnych poszczególnych powierzchni.

Ludzkie oko rejestruje jedynie zakres widzialny spektrum elektromagnetycznego, satelita z kolei, w zależności od jego typu, może przedstawić promieniowanie na różne sposóby i w różnych zakresach spektralnych. Większość pasywnych satelitów obserwujących Ziemię posiada od 3 do 8 kanałów i z tego względu nazywane są satelitami wielospektralnymi. Do nich należą amerykański satelita LANDSAT i francuski SPOT.

Im wyższa rozdzielczość spektralna, tym węższy zakres rejestrowanych fal dla danego kanału i co za tym idzie, więcej kanałów. Wraz z większą rozdzielczością spektralną pojedyncze obiekty są lepiej widoczne i lepiej rozróżnialne pod względem odbicia spektralnego.

Światło widzialne: W zakresie światła widzialnego satelity mają podobną czułość co ludzkie oko. Satellity "widzą" mniej więcej tyle samo, co mógłby zobaczyć człowiek spoglądając na Ziemię z wysokości 1000 km. Satelity rejestrują jedynie obiekty, które oświetlone są światłem słonecznym.

Sensory podczerwone mierzą promieniowanie w zakresie bliskiej, średniej i dalekiej (termalnej) podczerwieni. Dane tego typu mogą zostać przełożone na temperaturę powierzchni Ziemi i powierzchni oceanów w warunkach bezchmurnej pogody lub też na temperaturę wierzchniej partii chmur w momencie gdy zachmurzenie występuje.

Sensory panchromatyczne rejestrują światło szerokopasmowo, w całym zakresie widzialnym spektrum elektromagnetycznego i siła rejestrowanego sygnału przedstawiana jest jako odcienie szarości np. pod postacią czarno-białego zdjęcia.