Supplement 2.5: Het verweren van olie op het wateroppervlak (2/4)
- Fysische processen -

4. Zinken / Neerslaan

Foto: ITOPF

De meeste oliën hebben een kleinere dichtheid dan die van zeewater (zie onderstaande dropdownbox). Daarom hebben ze niet de neiging om te zinken. Echter, zinken treedt op door de adhesie van de deeltjes sediment of organisch materiaal aan de olie. Vooral in ondiepe kustwateren zijn er vaste deeltjes in overvloed, zoals zand of algen, die voor gunstige omstandigheden voor bezinken zorgen. Olie die op de kust aangespoeld is, wordt vaak vermengd met zand. Als dit mengsel daarna van het strand wordt gespoeld terug in de zee, is de dichtheid ervan groot genoeg om te zinken.

Olie bedekt een strand op het Tuzla Spit in de Straat van Kerch die de Zwarte Zee met de Zee van Azov verbindt. Soldaten helpen om de vlek op te ruimen.
Foto: Russian Doors / Marine Photobank

5. Oplossen

De snelheid waarmee en de mate waarin een olie in zeewater oplost hangt af van de samenstelling, verspreiding, watertemperatuur, turbulentie en dispersiegraad ervan. De zware componenten van ruwe olie zijn praktisch onoplosbaar in zeewater, terwijl lichtere verbindingen min of meer oplosbaar zijn. Deze verbindingen gaan echter snel verloren door verdamping. Dus oplossen vormt geen belangrijke bijdrage voor de olie die op het zeeoppervlak achterblijft na een vlek.

Oplossen van motorolie in water. In de linker fles drijft de olie op het water. Na ongeveer 5 minuten schudden is er een emulsie gevormd (zie volgende pagina). De melkachtige kleur van het water duidt erop dat delen van de olie in water zijn opgelost.
Experiment en foto: Matthias Zech