2. Verstedelijking
Why People move
In-migratie, natuurlijke bevolkingstoename en administratieve herindeling van stadsgebieden zijn de drie hoofdoorzaken van stedelijke bevolkingsgroei tegenwoordig. Het grootste deel van stedelijke groei wordt veroorzaakt door natuurlijke toename in plaats van migratie, waarbij arme mensen een groot deel uitmaken in ontwikkelingsregio's (UNFPA 2008, UN-HABITAT 2001, Pacione 2001).
Migratie is geen op zichzelf staand proces maar een complexe menselijke reactie op veranderende plaatselijke omstandigheden binnen een mondiaal economisch systeem meestal gedreven door economische redenen (zie tabel).
Redenen voor migratie vanuit landelijk Noordoost-Thailand
| Hoofdredenen | Percentage respondenten die reden opgaven |
| Meer geld voor het huishouden verdienen | 52.9 |
| Meer geld voor zichzelf verdienen | 21.8 |
| Meer geld voor ouders verdienen | 11.9 |
| Verder onderwijs volgen | 4.6 |
| Geld verdienen om een huis te bouwen | 3.8 |
| Geld verdienen om in landbouw te investeren | 1.5 |
| Voor het plezier | 1.1 |
| Geld verdienen om land/landrecht te kopen | 0.8 |
| Andere | 1.6 |
Bron: Parnwell 1993, geciteerd in Pacione 2001
Migratie van het land naar de stad (platteland-stadsmobiliteit) wordt beheerst door zogenaamde duw- en trekfactoren. De permanente verslechtering van de leefomstandigheden in het land, de levensopvatting en de wensen van de migranten (duwfactoren) evenals de verwachtingen, vooral voor werk in de stad (trekfactoren) overtuigen de mensen om het landelijke, onaantrekkelijke gebied te verlaten en de stad als hun thuis en werkplek te aanvaarden. Beide factoren hangen van elkaar af (zie ook de figuur).
Meisjes en jonge vrouwen hebben betere onderwijs- en carrièrekansen in de steden van de ontwikkelingslanden. Anders dan in het binnenland maken ze kennis met nieuwe technologieën en zijn ze in staat hun eigen wensen te volgen. Bijgevolg hebben ze minder kinderen, waarbij de bevolkingsgroei in de steden kan afremmen en afnemen (Latz 2007, Claaßen 2008).
De groei van steden in de Derde Wereld wordt bovendien gevoed door een hoge natuurlijke stijging van de stadsbevolking. De natuurlijke bevolkingsgroei in de steden is normaal lager dan in het land, aangezien de mensen betere toegang hebben tot gezinsplanning en gezondheidszorg. De voorziening van voedsel, onderwijs en huisvesting is echter moeilijker en duurder. Mensen uit landelijke gebieden hebben tijd nodig om te leren hun levensstijl aan te passen aan het stadsleven. In het begin verloopt dit proces langzaam en minstens in de eerste generatie is het aantal kinderen hoog.
Duw- en trekfactoren
Eigen illustratie
Mensen migreren van landelijke naar stadsgebieden vanwege zeer slechte economische condities in plattelandsnederzettingen en niet zozeer vanwege realistische vooruitzichten op jobs in de steden. Vaak gaat de hoop in de stad niet in vervulling . De industrie is niet in staat de geïmmigreerde arbeiders op te nemen, terwijl de tertiaire en de informele sector in de steden vaak duidelijk te groot zijn. De mensen blijven naar de steden migreren als reactie op "trek"-factoren die vaak eerder denkbeeldig dan reëel zijn (Claaßen 2008, De Blij, Murphy 2003, Renwick, Rubenstein 1995).
Taak: 1. Leg het duw-trekmodel uit. Geef redenen op waarom de verwachtingen van migranten vaak niet in vervulling gaan.
