4. Εισβάλλοντα Είδη στον Ωκεανό
Μεταφορά των θαλάσσιων εισβάλλοντων ειδών (1/3)
Ο ενδημισμός μπορεί να διατηρηθεί από φυσικά εμπόδια, όπως τα ποτάμια, τους ωκεανούς, τα βουνά, τους εήμους και τις κλιματικές συνθήκες.
Λόγω της παγκοσμιοποίησης και της ανάπτυξης του διεθνούς εμπορίου και του τουρισμού αυτά τα φυσικά εμπόδια γίνονται όλο και πιο
αναποτελεσματικά. Ως αποτέλεσμα, τα είδη είναι σε θέση να ταξιδεύουν μεγάλες αποστάσεις σε άλλους βιοτόπους όπου γίνονται αλλοδαπά ή, σε πολλές περιπτώσεις,
ακόμη και επεκτατικά είδη.
Η εισαγωγή ξένων ειδών σε νέα περιβάλλοντα λαμβάνει χώρα σε διαφορετικούς οδούς. Οι πιο σημαντικοί οδοί απαριθμούνται κατωτέρω
κατά τάξη μεγέθους (από Molnar et al. 2008).
- Η διεθνή ναυτιλία (69%)
- Υδατοκαλλιέργεια (41%)
- Κατασκευή διώρυγας (17%)
- Εεμπόριο ενυδρείοθ (6%)
- Εμπόριο ζωνατανών θαλασσινών (2%)
1. Φορτηγά πλοία: διαστημικά λεωφορεία για τους ξένους ταξιδιώτες
Φωτογραφία:www.swisseduc.ch
Πάνω από το 80% των εμπορευματικών συναλλαγών του κόσμου μεταφέρεται από πλοία σε όλους τους ωκεανούς και μέσα από τα κανάλια. Το φορτίο πηγαίνει στο λιμένα προορισμού και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει εμπόρευμα να επιστραψει στο λιμάνι προέλευσης. Ωστόσο, η κατασκευή των φορτηγών πλοίων δεν τους επιτρέπει να ταξιδεύουν άδεια χωρίς να χάσουν τη σταθερότητα και την ικανότητα ελιγμών. Ως εκ τούτου πρέπει να πάρουν έρμα για να ρυθμίσουν τη σταθερότητα με την αύξηση του draft και την αλλαγή της διαγωγής, ή να διατηρήσουν φορτία stress εντός των αποδεκτών ορίων. Για εκατοντάδες χρόνια, τα πλοία έχουν λάβει ως εκ τούτου στερεά έρματα με μορφή βράχων ή άμμο. Τα μειονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι οι μεγάλες προσπάθειες για τη φόρτωση και την εκφόρτωση του υλικού και η μετατόπιση του όταν το πλοίο κινείται λόγω της θαλασσοταραχής.
Από τα τέλη του 19ου αιώνα, το στερεό έρμα επομένως μετατοπίζεται από θαλασσέρματο . Τα φορτηγά πλοία διαθέτουν χωριστές δεξαμενές που χρησιμοποιούνται είτε για φορτίο ή για υδάτινο έρμα. Πριν ένα σκάφος αναχωρεί από ένα λιμένα, το νερό αντλείται στις δεξαμενές έρματος. Στο λιμάνι του προορισμού αυτό το νερό απελευθερώνεται και πάλι στη θάλασσα.
Από: GEF-UNDP-IMO GloBallast Programme
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν χιλιάδες υδρόβια είδη , καθώς και ιζήματα στο νερό έρματος που μπορούν να μεταφερθούν σε όλο τον κόσμο. Οτιδήποτε αρκετά μικρό ώστε να μπορεί να περάσει μαζί με το έρμα των πλοίων στους λιμένες πρόσληψης μπορεί να εισέλθει στις δεξαμενές του. Οι θαλάσσιοι οργανισμοί που βρίσκονται εντός της εμβέλειας του νερό έρματος έχουν μέγεθος βακτηριδίων και μικροβίων μ'εχρι και ψάρια 30 εκ. Αυτές οι ταξιδιώτες του ωκεανό εισήγονται σε ένα νέο περιβάλλον, όταν κυκλοφορήσουν στο λιμάνι της απαλλαγής. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 7.000 διαφορετικά είδη μεταφέρονται σε δεξαμενές έρματος πλοίων σε ολόκληρο τον κόσμο κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού (GloBallast 2008). Ορισμένα είδη ζωοπλαγκτόν έχουν αναφερθεί να επιβιώνουν περισσότερο από 4 μήνες σε δεξαμενές νερού έρματος (Gollasch και Nehring 2006). Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των μεταφερόμενων ειδών δεν επιβιώνουν το ταξίδι και το νέο τους σπίτι.
Ένα άλλο μέσον μεταφοράς για τα θαλάσσια είδη με τα φορτηγά πλοία είναι μέσω της αγκίστρωσης κύτους . Οι θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως τα φύκια, τα μύδια και οι πεταλίδες έχουν τη δυνατότητα να κολλήσουν στο σώμα των πλοίων και ταξιδεύουν με αυτά σε όλο τον κόσμο. Εκτός από την επιβράδυνση του πλοίου και, συνεπώς, την αύξηση της κατανάλωσης καυσίμου έως και 20 τοις εκατό, οι οργανισμοί αυτοί μπορούν και να εξαπλώνονται σε νέα περιβάλλοντα.
Φωτογραφία: Propulsion Dynamics Inc./Marine Photobank
Οι θαλάσσιοι οργανισμοί μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα, καλύπτοντας το κύτος του πλοίου εντός λίγων μηνών. Μια μέθοδος να γίνει πρόβλεψη πόσα θαλάσσια είδη θα εγκατασταθούν σε πλοία σε μια συγκεκριμένη περιοχή είναι η χρήση των λεγόμενων πλάκων οικισμού . Αυτές είναι πλάκες που είναι κρεμασμένες στο νερό της θάλασσας. Σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, καταγράφονται τα είδη που έχουν εγκατασταθεί.
Φωτογραφίες: CSIRO
