4. Invasieve soorten in de oceaan

Welke schade kunnen ze berokkenen en kunnen ze ooit goed zijn?

Invasieve soorten hebben op veel verschillende manieren een impact op het milieu waarmee ze te maken krijgen. Ze kunnen ecologische veranderingen opwekken wat leidt tot het uitsterven van andere soorten, d.w.z. een verlies van habitat, wat uiteindelijk een verlies in mondiale biodiversiteit met zich meebrengt. Invasieve soorten kunnen ook de economie treffen, evenals de gezondheid van dier en mens.

Dit zijn een aantal voorbeelden van hoe exoten een negatieve invloed kunnen hebben op nieuwe milieus:

De bruine boomslang is inheems voor Australië. In de jaren '50 werd deze per ongeluk in vracht naar Guam vervoerd, een eiland in de westelijke Stille Oceaan, ongeveer 3000 km ten noorden van Australië. De bruine boomslang aast op inheemse hagedissen en vogels en veroorzaakt veel voorkomende stroomonderbrekingen door op elektrische draden te klimmen. Hij is dus verantwoordelijk voor grote economische verliezen.

Het vogelgriepvirus, ook bekend als vogelgriep of het H5N1-virus werd eerst in 1996 geïsoleerd van een boerderijgans in de provincie Guangdong, China (WHO). Het wordt verspreid door trekvogels. In nieuwe milieus besmet het pluimvee, watervogels, sommige zoogdieren en zelfs mensen.

De reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) is inheems voor Azië en is in het midden van de 19de eeuw in Europa binnengebracht als sierplant. De plant heeft twee grote impacts: ten eerste vormt hij een dicht dek en overwoekert inheemse oevergewassen. Groeien op rivieroevers leidt ook tot een toename in bodemerosie. Ten tweede, scheidt hij een sap af dat de huid overgevoelig maakt voor ultraviolette straling (d.w.z. zonlicht), wat kan resulteren in langzaam helende brandwonden en littekens.

Zijn invasieve soorten ooit goed?

Naast hun negatieve effecten kunnen sommige invasieve soorten positieve eigenschappen hebben. Deze eigenschappen zijn vaak de reden waarom een soort, die uiteindelijk invasief wordt, eerst en vooral in een ecosysteem werd binnengebracht.

De Himalaya braambes (Rubus armeniacus), inheems voor Armenië werd bijvoorbeeld in Europa, Noord-Amerika, Oost-Azie en Australië binnengebracht in de 19de eeuw vanwege zijn hoog gewaardeerde vruchten. Behalve de negatieve effecten van snel te groeien en inheemse planten te overwoekeren, brengt de Himalaya braambes eetbare bessen voort die door fauna en mensen evenzeer gesmaakt worden.