2. Αστικοποίηση

Πιθανές λύσεις: Βιώσιμη ανάπτυξη

Οι πόλεις καταλαμβάνουν μόλις το 2% της επιφάνειας της γης, αλλά χρησιμοποιούν πάνω από το 75% των παγκόσμιων πόρων (Battle 2007). Καταναλώνουν περίπου το 75% της παγκόσμιας ενέργειας και συμβάλουν με ισοδύναμο ποσοστό στην παγκόσμια ρύπανση. Η αστικοποίηση συνδέεται με την εξάντληση των πόρων, την αύξηση των αποβλήτων και της ρύπανσης, καθώς και την μείωση των ειδών. Κατά μέσο όρο, κάθε πόλη με 1 εκ. κατοίκους καταναλώνει καθημερινά 625,000 τόνους νερού, 2,000 τόνους φαγητού και 9,500 τόνους καυσίμου, ενώ παράγει 500,000 τόνους υγρών αποβλήτων, 2,000 στερεών αποβλήτων και 950 τόνους αέριων ρύπων (Pacione 2001).

Ποιο είναι το μέλλον της Ευρώπης;

Γηρατειά, φτώχεια και μοναξιά, αυτό είναι το ζοφερό μέλλον που απειλεί πολλούς ανθρώπους στο μέσο ενός αναπτυσσόμενου και γηράσκοντος πληθυσμού. Ο πολεοδόμος Albert Speer αναφέρει: "Πρέπει να σχεδιάσουμε τις πόλεις και τις περιφέρειες βραχυπρόθεσμα, πρέπει να προετοιμάσουμε τις πόλεις για μια γερασμένη κοινωνία!"(Latz 2007).

 

Η φαντασίωση μιας πόλης μη ελκυστικής για οικογένειες πρέπει να διορθωθεί και να αναπτυχθεί ένα νέο μοντέλο ενός "τρόπου ζωής φιλικού προς τις οικογένειες και τα παιδιά" στις περιοχές κοντά στο κέντρο. Η βιοωσιμότητα των μελλοντικών πόλεων έγκειται στη μίξη διαφόρων σφαιρών της καθημερινότητας, όπως η εργασία, η ψηχαγωγία, η υγεία, ο πολιτισμός και η κατανάλωση σε περιορισμένους χώρους. Ένας τρόπος για την μείωση της ανάγξης μετακίνησης θα ήταν η συγκέντρωση των σπιτιών, των χώρων εργασίας και των υπηρεσιών σε ένα σχετικά συμπαγές αστικό κέντρο, για την επίτευξη υψηλών επιπέδων προσβασιμότητας με μειωμένη ανάγκη για μετακίνηση (Pacione 2001).

Η συγκέντρωση της ανάπτυξης στα υφιστάμενα αστικά κέντρα μπορεί επίσης να συμβάλει στην αποκατάσταση και αναζωογόνησή τους (Pacione 2001). Προκειμένου να υπάρχει αρκετός χώρος, πρέπει να κατασκευάζονται πολυώροφα κτίρια (Latz 2007).

 

Κάθε μελλοντικό αστικό μοντέλο πρέπει να είναι βιώσιμο. Η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης βασίζεται σε τρεις αρχές: Ισότητα μεταξύ των γενεών, κοινωνική δικαιοσύνη και διασυνοριακή υπευθυνότητα (Pacione 2001). Οι πόλεις του μέλλοντος θα πρέπει να είναι σημαντικά "καλύτερες" ή όπως έχει γίνει γνωστό Θετικές για τον Πλανήτη (Planet Positive). Αυτό θα περιλαμβάνει τέσσερις βασικές αλλαγές για τις πόλεις:

• Παραγωγή περισσότερης ενέργειας από όση χρειάζονται
• Μείωση των εκπομπών άνθρακα
• Συλλογή και επεξεργασία των σκουπιδιών εντός των ορίων της πόλης
• Συλλογή και καθαρισμός των υγρών αποβλήτων.

Όλα αυτά πρέπει να γίνουν παράλληλα με την δημιουργία πλούτου και την προώθηση της κοινωνικής ευημερίας και της ατομικής υγίειας (Battle 2007).

Η Παγκόσμια Επιτροπή για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη το 1987 προέβλεψε μια αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας από 10 δισ. τόνους άνθρακα ετησίως το 1980 σε 14 δισ. μέχρι το 2025, με μια αύξηση του πληθυσμού από 4.5 σε 8.2 δίσ. ανθρώπους (Pacione 2001).

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, η κατανάλωση ε΄νεργιεας θα αυξηθεί παγκόσμια κατά περίπου δύο τρίτα μέχτι το 2030. Η ενέργειας θα γίνεται όλο και ακριβότερη και σε μικρή προσφορά. Οι πόλεις είναι οι χώροι διαβίωσης του μέλλοντος και είναι επίσης οι περιοχές όπου εστιάζεται η κατανάλωση ενέργειας. Για αυτόν τον λόγο, χρειάζεται μια διαχείρηση φιλική προς τους πόρους (Latz 2007). Η μελλοντική πρόκληση είναι η ικανοποίηση των αστικών ενεργειακών αναγκών χωρίς να διακινδυνεύεται η οικονομική επιβίωση. Οι πολεοδόμοι θα πρέπει να επικεντρωθούν σε σύγχρονες και ενεργειακά αποδοτικές τεχνικές για να τροφοδοτήσουν τις πόλεις επαρκώς, με ταυτόχρονη εξοικονόμηση χρηματικών και περιβαλλοντικών πόρων (Claaßen 2008).

Εργασίες: 1α. Ακολουθήστε τον σύνδεσμο http://earthday.net/footprint/flash.html και υπολογίστε το δικό σας οικολογικό αποτύπωμα.
1β. Συγκρίνετε το "οικολογικό σας αποτύπωμα" στην τάξη και συζητήστε για πιθανές ατομικές δράσεις.
2. Συζητήστε τις δικές σας ιδέες για μια βιώσιμη πόλη του μέλλοντος σε μικρές ομάδες.