2. Αστικοποίηση

Βόρεια Αμερική

Μεταξύ το 1950 και 1990, ο πληθυσμός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 65% και έφτασε τα 248,7 εκατομμύρια, 303,8 εκατ. το 2008 . Στον Καναδά αυξήθηκε κατά 95% για να φθάσει τα 27,3 εκατομμύρια (33,2 εκατ. το 2008). Το ποσοστό του πληθυσμού που ζει σε αστικές περιοχές αυξήθηκε από 64% έως 82% στις ΗΠΑ και από 61% έως 77% στον Καναδά (CIA World Fact Book, Pacione 2001).

Οι κοινωνικο-δημογραφικές αλλαγές, οι εσωτερικές μεταναστευτικές κινήσεις και γενικότερα η μετανάστευση έχει μετατρέψει την αστική δομή στη Βόρεια Αμερική. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε μια αύξηση « γάμων και γεννήσεων », που είχε ως αποτέλεσμα την ταχεία ανάπτυξη της καταναλψτικής οικονομίας, αυξάνοντας την ζήτηση κατοικιών και νέων οικιστικών κατασκευών, καθώς και την εξέλιξη των νέων αστικών μορφών μέσω της ευρείας διάδοσης του προάστιου . Από 1960 μέχρι το περίπου 1975, μια σαφής τάση των προαστιακής δομής με ταχείς ρυθμούς αύξησης του πληθυσμού σε αγροτικούς, αστικο-αγροτικούς και προαστιακούς δήμους έγινε κανόνας. Παράλληλα με αυτές τις αλλαγές, ανέκυψαν και αλλαγές στα νοικοκυριά και στην σύνθεση της οικογένειας. Στις ΗΠΑ σήμερα, πάνω από το 20% του συνόλου των νοικοκυριών έχουν μόνο ένα άτομο και τα 13% αποτελούνται από μονογονεϊκές οικογένειες με γυναίκες επικεφαλής. Αυτές οι αλλαγές συνέβαλαν ουσιαστικά στην επίτευξη μεγαλύτερης κατανάλωσης του χώρου στέγασης (Pacione 2001, UN-HABITAT 2006).

Επιπλέον, η ροή εσωτερικής μετανάστευσης με υψηλά επίπεδα κινητικότητας έχει μεγαλύτερη σημασία ως καθοριστικός παράγοντας της αστικής ανάπτυξης και της αναδιανομής του πληθυσμού από την φυσική αύξηση του πληθυσμού. Λόγω της μείωσης του συντελεστή στην φυσική αύξηση του πληθυσμού, η μετανάστευση έχει αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία ως παράγοντας αλλαγής του πληθυσμού. "Οι περισσότεροι διεθνείς μετανάστες προσελκύονται από τις δυνατότητες απασχόλησης, και ςυνεχίζουν νωρίτερες μεταναστευτικές διαδρομές που έχουν θεσπίσει με τους φίλους και συγγενείς τους. "( Pacione 2001 ).

 

Οι παράγοντες που ενισχύουν την αστική ανάπτυξη

• Οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες αστικές περιοχές στις ΗΠΑ ήταν μικρότερες μητροπολιτικές περιοχές των οποίων η οικονομία βασιζόταν στις συνταξιοδοτικές και ψυχαγωγικές επιδιώξεις (π.χ. Fort Pierce, Φλόριδα). Τα περισσότερα από αυτά τα μέρη είναι στη Φλόριντα, Αριζόνα και Νεβάδα.
• Οι μεγαλύτερες πόλεις που ενεργούν ως κέντρα "ελέγχου και διαχείρισης" για την εθνική οικονομία στην χρηματοδότηση και στις υπηρεσίες, για παράδειγμα, η Νέα Υόρκη, αυξήθηκαν κατά 14,5% κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.
• Οι πόλεις που συμμετέχουν κατά κύριο λόγο στη δημόσια διοίκηση , όπως οι εθνικές, κρατικές, ή περιφερειακές πρωτεύουσες ή τα στρατιωτικά κέντρα, αυξήθηκαν κατά 17,5%.
• Οι πόλεις που βασίζονται στην κατασκευές αυξήθηκαν ελαφρά, ενώ οι κοινότητες με ορυχεία και πόρους μειώθηκαν ελαφρά.
• Άλλες πόλεις έχουν αυξηθεί ως περιφερειακά κέντρα παροχής υπηρεσιών (π.χ. Ντάλας και Ατλάντα), που φιλοξενούν επεκτάσεις των βιομηχανιών υψηλής τεχνολογίας (π.χ. Silicon Valley).

Μελλοντικά μοντέλα αστικής ανάπτυξης στη Βόρεια Αμερική θα εξακολουθούν να επηρεάζονται από τα υψηλά επίπεδα του πληθυσμού και την οικονομική κινητικότητα, καθώς και από τις τάσεις όπως η μετανάστευση, η γήρανση του πληθυσμού, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, η αβέβαια αύξηση των εσόδων, οι κυβερνητικές πολιτικές, οι τεχνολογικές καινοτομίες, η απελευθέρωση του εμπορίου και η αύξηση του παγκόσμιου ανταγωνισμού (Pacione 2001).

"Η Αμερική είναι ο ρυθμιστής τάσης στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, τους ουρανοξύστες, τα γιγαντιαία εμπορικά κέντρα, πόλεις με 'happenings', οριοθετημένες κοινότητες. Η Αμερική είναι επίσης ο ρυθμιστής τάσης της αυξανόμενης αντι-αστικοποίησης, της προαστιακής ανάπτυξης, της άναρχης δόμησης και της εξο-αστικοποίησης" (Lichtenberger 2002).

Εργασίες: 1. Συνοψίσετε τη διαδικασία αστικοποίησης στην Βόρεια Αμερική.
2. Εκτιμήσετε το αστικό μέλλον στην περιοχή αυτή. Πού οδηγεί;