Η Τηλεπισκόπηση της Φυσικλης Κληρονομιάς

Ο Εθνικός Δρυμός Iguazu (1/2)

Καταράκτης στο Iguazu.
Φωτογραφία: Nilsf / Wikimedia Commons

Ο ημικυκλικός καταρράκτης στο επίκεντρο αυτής της περιοχής είναι περίπου 80 μ. και 2.700 μ. σε διάμετρο και βρίσκεται σε βασαλτική γραμμή που εκτείνεται στα σύνορα μεταξύ της Αργεντινής και της Βραζιλίας. Αποτελείται από πολλές αλυσιδωτές αντιδράσεις που παράγουν τεράστιους ψεκασμούς νερού, και είναι ένας από τους πιο θεαματικές καταρράκτες στον κόσμο. Το γύρω υποτροπικό δάσος έχει πάνω από 2.000 είδη αγγειακών φυτών και φιλοξενεί την τυπική άγρια ζωή της περιοχής: tapirs, γιγάντιαιες μυρμηγκοφάγοι, ουρλιακτοί πίθηκες, αιλουροπάρδαλεις, jaguars και caimans.

Χλωρίδα

ο κύριο χαρακτηριστικό της χλωρίδας της Iguazu είναι ότι υπάρχουν πολλαπλά στρώματα σε αυτό, το ένα πάνω στο άλλο, από το δάπεδο του δάσους στη κομοστέγη των υψηλότερων δέντρων. Όχι μόνο αγγίζει το ένα δέντρο το άλλο στην κορυφή τους, αλλά κι'άλλα φυτά κρέμονται από τα κλαδιά τους, καθιστώντας αδύνατο να δούμε το γαλάζιο του ουρανού σε κάποια σημεία. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είδη στο Iguazu είναι η Palo Rosa (κόκκινο ξύλο), η οποία γίνεται περισσότερα από 40 μέτρα σε ύψος. Αυτό το δέντρο απειλείται με εξαφάνιση. Λόγω της μείωσης του αριθμού του, έχει κηρυχθεί Εθνικό Μνημείο.

Δέντρο στο Iguazu.
Φωτογραφία: M. Hernandez

Υπάρχει επίσης ο φοίνικας, ο οποίος αναπτύσσεται σε ομάδες. Ο εσωτερικός κορμός του φυτού είναι βρώσιμος και πολύ νόστιμος, αλλά η εξαγωγή του προκαλεί τον θάνατο του δέντρου, το οποίο θέτει αυτά τα είδη σε κίνδυνο εξαφάνισης.

Οι δορυφόροι μπορούν να παρατηρήσουν που βρίσκονται αυτά τα δέντρα και αν ο αριθμός τους αυξάνεται, μειώνεται ή είναι σταθερός.

Ορχιδέα.
Φωτογραφία: Mario Hernandez

Άλλα κοινά φυτά της περιοχής είναι οι ορχιδέες, και το ceibo, ένα δέντρο με κόκκινα άνθη, τα οποία είναι το εθνικό λουλούδι της Αργεντινής.

Πανίδα

Πολλά θηλαστικά ζουν μόνο σε καθορισμένες περιοχές της ζούγκλας: είναι κάτοικοι δέντρων και ζουν σε ομάδες. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσαρμογές των κατοίκων δέντρων είναι μια ουρά που είναι σε θέση να πιάνεται, έτσι ώστε να λειτουργεί ως ένα πέμπτο χέρι. Αν είστε τυχεροί θα δείτε πιθήκους να διακινούνται μέσα από τα δέντρα με τέτοια χάρη που φαίνεται να χορεύουνε. Άλλα ζώα που μοιράζονται αυτό το χαρακτηριστικό είναι το oso melero (μυρμηγκοφάγος με κολλάρο), οι νυφίτσες, οι zarigüeyas (ένα είδος oppossum) και το coendú, το οποίο είναι ένα τρωκτικό που έιναι καλυμένο με αγκάθια..

Coati.
Φωτογραφία: Mario Hernandez

Τα coaties, με τις ουρές τους σε σχήμα δαχτυλιδιού, είναι ένα κοινό θέαμα για τους επισκέπτες στο πάρκο που περπατούν τα μονοπάτια. Πάντα ταξιδεύουν και αναπαύονται σε ομάδες, μαγεύοντας τα παιδιά και παίζοντας μαζί τους.

Τα αιλουροειδή, ευκίνητοι, σιωπηλοί, έξυπνοι κυνηγοί, είναι άλλο ένα θαύμα του πάρκου. Το πιο σημαντικό είναι το Jaguar που ανακηρύχθηκε Εθνικό Μνημείο της Φύσης το 2001. Κυνηγούν μια μεγάλη ποικιλία αρπακτικών, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων θηλαστικών. Κι'άλλες γάτες που είναι αξιοσημείωτες είναι τα μικρότερα αλλά εξίσου θανατηφόρα puma, αιλουροπάρδαλη και λεοπάρδαλη.

Πεταλούδα.
Φωτογραφία: Mario Hernandez

Οι πεταλούδες είναι τεράστιες, με λαμπρά χρώματα και παράξενες μορφές.

Υπάρχουν περισσότερα από 400 είδη πουλιών, συμπεριλαμβανομένων πολλών ειδών παπαγάλων και toucan (οπωροφάγο πτηνό με μεγάλο ράμφος). Αλλά το πιο κοινό καλείται Vencejos de Cascada (Great Dusky Swift), το οποίο χτίζει φωλιές στους βράχους πίσω από τους καταρράκτες.

Καθώς βλέπετε τα ψάρια, να έχετε υπόψη σας ότι οι καταρράκτες έχουν κατασκευάσει ένα φυσικό εμπόδιο μεταξύ των άνω και κάτω ποταμών, που επιτρέπει τα ψάρια να εξελιχθούν χωριστά.